Opvoeden met zijn allen, hoe doe je dat?

Een eerlijke blik op wie je hond opvoedt (en waarom jij het voor het zeggen hebt)

Om te beginnen zijn er zoveel verschillende partners en familieleden, van super betrokken tot heel afstandelijk. Van heel modern en meedenken in jouw liefdevolle aanpak, tot een beetje ouderwets en met veel correcties en verbale communicatie.

Afhankelijk van waar de andere persoon zit, is het mogelijk om óf het gesprek aan te gaan óf te besluiten dat deze persoon niet geschikt is in de buurt van je hond. En ja dat is grof, maar dit kun je gewoon beslissen. Dit is overigens met je partner natuurlijk al een stuk lastiger 😉

De ALLER belangrijkste voorwaarde hierin is:

Het welzijn van je hond!

Het tweede belangrijke is:
Ben jij de hoofdopvoeder van je hond? Dan ben jij de big boss 😉

In deze blog ga ik er voor het gemak even vanuit dat jij de hoofdopvoeder van je hond bent. Dit maakt jou de regisseur, dus jij beslist en bepaalt! Je bent verplicht om je hond te beschermen voor alles wat welzijn verlagend is. Jij bent de regisseur van de opvoeding van je hond en alle andere zijn figuranten.

Welzijn van je hond

Zolang ‘de ander’, wat dus familie, vrienden, partner of andere verzorgers (uitlaatservice, trimster, dierenarts, osteopaat) van de hond kunnen zijn, de hond anders wil begeleiden als jij dan is er 1 ding belangrijk:

Komt het welzijn van de hond in het gedrang?

Je mag nooit concessies doen aan het welzijn van je hond. NOOIT! Kijk dat andere mensen dingen ANDERS doen met je hond, dat is logisch. En dat dat minder optimaal is, ben ik met je eens.

De scheidslijn hierin is echt het welzijn van je hond. Als je dat in ogenschouw houdt weet ik zeker dat de “andere opvoedingsmanieren” prima naast die van jou kunnen bestaan.

Het is het niet waard om iedere wandeling je partner te wijzen op wat hij allemaal anders zou moeten doen met de hond. Je hond lijdt er niks van. Je partner doet het op zijn eigen manier. Je bent niet de coach of hondenjuf van je partner. Dus blijf dan ook in je partner rol.
En natuurlijk zie jij meer. En natuurlijk weet jij meer. Jij pluist heel het internet af. Jij leest deze blog. En je partner wellicht niet.

Je hebt geen grip op hoe de ander met de hond omgaat. Je kan wel aangeven hoe jij het doet als er naar gevraagd wordt.

Onthoud dat heel goed: je kan alleen iemand helpen die om hulp vraagt. Is er geen hulpvraag, dan is alles wat je zegt ‘goedbedoeld advies wat nooit zal beklijven”.

Er is een onderscheid in ‘het is anders opvoeden maar wel oké’. En ‘het is anders en echt NIET oke’. Ik geef je een paar voorbeelden:

Voorbeelden van ‘anders maar oké’:
– De hond mag bij oma op de bank, maar bij jou niet
– Je partner traint minder gestructureerd maar wel vriendelijk
– Je moeder geeft eten van tafel en jij niet

Voorbeelden van ‘niet oké’:
– Straffen met stemverheffing of rukken aan de lijn
– Overprikkeling veroorzaken (bijv. drukke spelletjes als de hond moe is)
– Harde correcties
– Dreigen met de stem
– Intimidatie met oogcontact of lichaamsgebruik

Dit zijn voorbeelden, het kan helpend zijn dit voor jezelf uit te schrijven.

Je hond heeft met iedere relatie zijn eigen regels en afspraken

Misschien ben jij ook wel eens bang geweest dat: wanneer je partner de hond eten van tafel geeft, je hond ook bij jou zal gaat schooien. Of wanneer je partner je hond laat trekken aan de lijn, je hond ook bij jou zal gaan trekken aan de lijn. HET IS NIET ZO 🙂

Vroeger, toen ik nog professioneel paardreed (jeetje het lijkt wel een ander leven), zag ik dit ook echt bij de paarden terug. Als de eigenaar reed, mochten daar bepaalde dingen wel, die van mij absoluut niet mochten. Of andersom: dat van mij iets mocht, maar van de eigenaar niet. En weet je? Het maakt helemaal niks uit. Het paard heeft een band met de eigenaar en een band met mij. En bij de ene mag dit wel, en bij de andere mag dat niet en vice versa.

Ik zie hetzelfde bij hondenopvoeding gebeuren. Bijna geen enkel huishouden heeft precies de neuzen dezelfde kant op. En de hond weet dit precies. Niks ergs aan :). De hond weet precies wat ‘ie bij het baasje mag doen en weet precies wat ‘ie niet bij het vrouwtje mag doen. Slimmeriken zijn het.

Dus als ‘de ander’ anders met je hond omgaat (wel welzijnsgericht natuurlijk, anders absoluut ingrijpen) doet dit geen enkele afbreuk aan jouw opvoeding of training.

Als je goed terugdenkt, was dit in jouw gezin toch niet anders. Van je vader mocht je een zak chips leeg eten op donderdagavond, terwijl je dit echt niet aan je moeder hoefde te vragen, bijvoorbeeld. En op andere aspecten waren ze het weer heel erg met elkaar eens. Je wist dit haarfijn, toch? Nou idem voor je hond en jouw opvoeding en hoe de andere verzorgers met je hond omgaan. Niks ergs, het is het leven.

Laat andere familieleden niet alleen maar afstand houden

Te beschermend zijn ligt zo nu en dan op de loer. Dat is vaak voor de hond heel gezond, maar niet heel leuk voor de rest van de familieleden. Je kan ze gericht dingen laten doen. Dus betrek ze bij de wandeling, laat de ander een keer het eten bereiden, leg een voerdispenser klaar of laat iemand anders naar training gaan of een oefening doen met de hond.

Er zijn zoveel superleuke manieren te verzinnen om “de ander” te betrekken bij de opvoeding. Zonder dat je de grenzen van je eigen hond over hoeft te gaan.

Mensen hebben soms bijzondere interactievormen met honden, dus stem iedere activiteit goed af bij de persoon. Jij blijft hierin de bewaker van het welzijn van je hond. ALTIJD.

Ook al komt de oom met al 100 jaar herders. Jij bewaakt jouw grenzen en die van je hond. En handelt hier naar. Je hond moet op jou kunnen leunen en dit kan alleen maar, als jij 100% te vertrouwen bent voor je hond. En ingrijpen als er onprettige dingen gebeuren hoort hierbij.

Mensen haken enorm af als ze constant te horen krijgen wat ze fout doen. Positieve communicatie werkt voor mensen veeeeel beter. Net zoals bij je hond opvoeden 😉 (het lijkt allemaal zo anders, maar merk je al dat het niet zo anders is ;))

Voorbeeld:
✖️ “Hij mag niet op de bank, mam!”
Zeg je liever:
✔️ “Wil je hem even naar z’n matje begeleiden als hij daar weer naartoe wil klimmen?”
Positieve communicatie werkt voor mensen net zo goed als voor honden.

Laat vooral zien hoe jij het doet en hoe goed het werkt.

Zeker als de ander geen hulp aan je vraagt, kan het heel verstandig zijn om je vooral te focussen op hetgeen waar je wél invloed op hebt (cirkel van invloed). En jouw invloed ligt op je eigen handelen, je eigen successen en hetgeen jij je hond leert. Dat is hetgeen je invloed op hebt en voor de rest heb je twee dingen te doen:

1. Praat niet over de manier hoe je het doet, maar laat zien hoe goed het werkt. (Geen woorden, maar daden).
2. Geef alleen advies als er om hulp gevraagd wordt.

Ik zie vooral dat vaak de vrouw des huizes het meest doet in de opvoeding en er vaak ook het meeste gevoel voor heeft (althans dat vindt ze zelf). Echter de man des huizes, met minder kennis en meer boerenverstand en rust is een hele belangrijke tegenhanger. De vrouw in de rol schiet van terechtwijzer ‘want zij weet er meer van’ en de man daardoor steeds passiever wordt in de opvoeding van de hond. Dit is even heel zwart-wit uitgemeten, maar wel wat ik vaker dan eens heb zien gebeuren.

Mijn advies is altijd: zoek een trainer/coach/cursus die ook echt aansluit bij je partner. En waar zeker de andere verzorgers van de hond OOK welkom zijn. Op die manier kan je in hetzelfde tijdsbestek zoveel mogelijk neuzen dezelfde kant uit krijgen.

Bewaak goed de grenzen van je hond en grijp in als dit nodig is. Doe dit op een liefdevolle maar duidelijke manier. Laat vooral zien wat bij jou uitmuntend goed gaat en maak dat groter. Dan komt er op een dag vanzelf de vraag: hoe heb je dit eigenlijk bereikt of gedaan? En dan kan je ronduit praten en vertellen over je gedachtengoed en werkwijze.

Heb je het? 😉

Succes, jij kan dit!

Wil je je partner op een laagdrempelige manier meenemen in mijn aanpak? Begin met het doorsturen van mijn blog of podcast. Grote kans dat hij/zij zegt: “Oh, dat klinkt eigenlijk best logisch.”

Ik wens je voor nu een hele fijne dag en als je wilt sparren of wilt overleggen, mag je me altijd even een mail sturen: teamamber@hondenopvoedkunde.nl.

Lieve groetjes Amber